De afgelopen maand ben ik regelmatig in het buitenland geweest en ik heb genoten van alle indrukken, de natuur en de voor mij onbekende mensen die ik heb ontmoet. De verschillende landen die het meest contrasterend waren en die me het meest raakten waren IJsland en Italië. Zij konden niet diverser zijn in mijn beleving. In Italië ben ik vaak en graag. Het eten, de gemakkelijke interactie met de mensen, de natuur en natuurlijk de steden. Dit keer was ik voornamelijk in Venetië en hoewel ik er al redelijk vaak ben geweest werd ik weer getroffen door de schoonheid van het St Marco plein. Ik weet niet wat er gebeurde maar de architectuur, de neergaande zon die de gevels prachtige kleurde, de muziek van een strijkje, de beslotenheid van het plein: ik werd zo geraakt door de schoonheid dat de tranen over mijn wangen liepen. Nog geen tien dagen later vloog ik naar het Noorden. Ik was nog nooit in Reykjavik geweest en was nieuwsgierig naar de natuur en de mensen. Het ijs lag nog op de rotsen, de wegen waren net sneeuwvrij, het landschap verlaten, de poolwind blies op volle sterkte en geen boom te bekennen. Weer was ik geraakt, nu niet door wat mensenhanden hadden gecreëerd maar door de natuur die zonder menselijk ingrijpen is wat het is. De laatste tijd heb ik het ook in Amsterdam. De grachtengordel was altijd al mooi toen ik er nog woonde, maar als ik er nu ben zie ik de schoonheid van een ver verleden. Gebouwd en bewaard door vele generaties voor ons. Wat ik frappant vind dat ik eerst Amsterdam moest verlaten om haar schoonheid echt te zien. Het is zo jammer dat dagelijkse beelden je kunnen afstompen. Dat haast of met je eigen dingen bezig zijn je onvoldoende laten open staan om je omgeving optimaal te beleven. Wat jammer dat de gesprekken die je op reis hebt met voor jou onbekende mensen thuis niet zo gauw worden gevoerd met buurtgenoten, toeristen, de tramconducteur, de straatveger of de dakloze krantenverkoper. Wat zou het mooi zijn als we de magie die we beleven met reizen ook kunnen toelaten in onze eigen buurt en stad met stadsgenoten en de mensen die in onze stad op zoek zijn naar de betovering die hoort bij het bezoeken van onbekende plaatsen. Dan hoeven we nooit meer te reizen…